Zorgeloos (2)

Het is nauwelijks te vermijden dat je als coach een paar wedstrijden mist omdat je op hetzelfde tijdstip zelf een wedstrijd hebt, maar dit jaar viel het wedstrijdschema erg ongunstig uit: de uitwedstrijden van D3 tegen ODI, Vessem en Pegasus en de thuiswedstrijden tegen DKJO en Rooi heb ik al moeten missen, en ook thuis tegen Pegasus zal D3 ik verstek moeten laten gaan. De uitwedstrijd tegen Hoogeloon viel eveneens op een avond waarop ik zelf moest spelen, maar omdat de wedstrijd van D3 al om 20:00 begon, en die van H2 in Best pas om 21:15, rekende ik er op toch tenminste twee sets in Hoogeloon aanwezig te kunnen zijn. Dat bleek te optimistisch ingeschat.

Oorzaken daarvoor waren mijn net iets te late vertrek uit Eindhoven, de neerdwarrelende sneeuwvlokken, de omleiding vanwege een afgesloten weg tussen Knegsel en Hoogeloon, het vrijwel geheel opgebroken centrum van Hoogeloon, het daardoor sterk gereduceerde aantal parkeerplaatsen in de buurt van de sporthal - een van de bezoekers had haar blauwe auto zelfs ongeveer in een zandhoop geplaatst - de speelsters van Hoogeloon die ruim te tijd namen voor het opzetten van het net, en de scheidsrechter die uitgebreid met de teller zat te keuvelen. En vooral niet te vergeten de speelsters van Primo die onderling schoenen aan het uitwisselen waren, omdat een van hen haar sportschoenen vergeten was. Het vage idee om met een libero te spelen was daardoor meteen van de baan, want met schoenwissels niet praktisch uitvoerbaar.

Om half negen begon dan eindelijk de wedstrijd. Primo kwam nog met 1-0 voor, maar daarna nam de thuisploeg het over. Bij 9-4 voor Hoogeloon vroeg ik een time-out aan, voor een laatste aanwijzing en een "zet 'm op dames". Vervolgens verliet ik schielijk de zaal, nagestaard door een verbouwereerde scheidsrechter. Na nog wat dwalen door Hoogeloon en via aantal smalle onverlichte landweggetjes bereikte ik net op tijd de sporthal in Best, waar mijn medespelers al klaar stonden om de zaal in te gaan.

De wedstrijd tegen VVC Best was een belangrijke in de strijd tegen degradatie. Vaak hebben we het lastig in Best, maar in de grote, verder vrijwel lege zaal wonnen we deze keer verdiend met 3-1. Door die overwinning kunnen we vrij zorgeloos de laatste twee wedstrijden gaan spelen. Alleen die tweede set, die liep zacht gezegd wat minder, die hebben we bij de na-carnavalsmuziek in de kantine nog even geanalyseerd. Met als conclusie: we moeten ons wat meer laten horen, in het veld.